Eşit sevgi her yerde
Sahtelik diz boyu
Nefret içimizde büyüyor
Eritiyor bizi, bizi bitiriyor
Herkese gösterilen eşit sevgi var dünyada. Ne kadar sahte bir duygu! Kendimi o duygudan uzak tutmaya çalışıyorum ruhuma yön vermemesi için. Beni ele geçirmeye çalışıyor, nefretim ise içimi eritiyor. Kendimi durduramıyorum. Yapaylık var bu evrende. Bizi yönetenler var. Hepsi çok yakınımızdalar. Etrafınıza bakın biraz. Tebessümün temizliği artık yok, çünkü onu da tükettik. Biz birbirimizi gerçekten sevmedik. Hiçbir zaman sevmedik. Öyle olduğunu sandık sadece. Hayatımızın gerekliliği koşturmak değil, düşünmek. Zamanımı bitirdiniz, beni tükettiniz siz. Hep inandım, güvendim. Hislerimi yok ettiniz. Artık hiçbir şey hissetmiyorum. Mutlu musunuz? Beni yalnız bırakın. Umursamaz halimi özledim. Bir şeye önem vermek istemiyorum. Bencilce yaşamak istiyorum.
Sadece bencilce yaşamak istiyorum..
3 yorum:
ne yazık ki, yalnız kalma isteğini uygulayamayacaksın, sen uzak dursan bela uzak durmaz...
"Ama biliyorum, izin vermeyecek insalar rahatça kendimizi yok etmemize. Arkadaş olacaklar. Aşık olacaklar. Sırdaş kesilecekler başımıza. Robinson'un bile yanına Cuma'yı veren dünya, üzerinde yaşayan bütün insanları tanıştırma gibi hastalıklı bir saplantıya sahipken uzak kalmamız çok zor olacak gündüzün ve gecenin seslerinden." demişti Hakan Günday, Kinyas ve Kayra romanında.. Ve sanırım haklı da.. Sen ne kadar ikili ilişkilerden uzak durmaya çalışsan da olmuyor, insan sosyal olmak zorunda olan bir hayvan, ben bunu bilir bunu söylerim. Maalesef kaçacak bir yer yok..
bu yazıyı yazdığımdan beri bu şekilde yaşıyorum, o kadar çok benimsemişim ki.. gerçekten de ben kendimle yalnız yaşadığım bu bencil hayatı seviyorum. bizler sosyal hayvanlarız, sosyal olmak istediğimiz kadar. bu arada hakan gündaydan alıntı yapman da hoşuma gitti, yorum için teşekkürler..
Yorum Gönder