İkisinden Biri

Ya ben garibim ya da insanlar garip. İkisinden biri.

Herkes anladığı boyutta etrafına bakıyor, yaşamını sürdürüyor. Aşkını yaşaması bile bu boyuttan öteye geçemiyor. Benim şu ana kadar yaşadıklarım, hayatta gördüklerim ve hayattan beklediklerim çerçevesinde bir aşktan ötesini beklemem söz konusu bile değil. Düşüncelerimizle eşdeğer bir yaşam var önümüzde. Benim bu algım, farklılığı görmek ve bu farkındalığı açığa çıkarma derecesinde. Senin algın ise belki de bunu çoktan farketti ve sana eşlik etmem için beni bekledi veya tem tersi. Bundan yoksunluğunu anlama noktasındasın.

Hayatımıza eklenen en büyük tüketim ürünü internet bile bizim hakimiyetimiz ölçüsünde var. Aslına bakılırsa internet sınırsız bir kaynak, sınırlandığı nokta ise kişide bitiyor. Çünkü şu an kadar öğrendiklerimiz, ilgi alanlarımız, öğrenme isteğimizin sınırları kadar interneti kullanabiliyoruz, daha ötesi değil.

Sosyal ağ ortamıma baktığımda bu durumu açıkça görüyorum.(zaten şu düşüncelerim bu ortamdan türemiştir) Etrafta bir kargaşa gidiyor. Nerede ne yaptığını belgeleyenler, aşkını internet üzerinden yaşayanlar, siyasi görüşlerini ve tepkilerini sadece evinde oturarak destekleyenler, milletin gözünde ünlü olanlarla aynı paydada buluşup ünlü olmak isteyenler, yalakalık yapanlar, herkese gülümseyip ahlaktan yoksun insanlar. Her yerdesiniz. Sokaklar fethedildi, sırada sosyal ağ var.

Genelde düşüncelerime ilk tepki '' sen de bizdensin '' dir. Dediğim gibi, biz sadece algıladığımız boyutta etrafımıza bakıyoruz ve buna göre yorum yapıyoruz.

Bana kalırsa hayatım bu aralar bir tebessümden bile yoksun, bir görüşten, hatta bir tepkiden. Etrafımda ise çok garip insanlar var. Parmaklarımda, göz bebeklerimde, saç tellerimde, burnumun ucunda.. Her yerdeler. Bunu çok derinden hissediyorum. Sosyal ağın inanılmaz gücünün içinde kaybolduğumu hissettiğim anlarda karşıma çıkıyorlar. Şu an bu yazıyı da okuyor olabilir. Bir o kadar da sinsi, ama yine de hayatımda ve benle hiçbir ilgisi yok. Orda duruyor ve hayatıma giriyor. Ben ise yabancılaşma içerisindeyim. Ya ben çok garibim ya da insanlar çok garip. İkisinden biri.

Bazen kendimi anlatamıyorum karşımdakine. Peki bu benden mi kaynaklanıyor? Her şeyi bilmediğim için kızmalıyım kendime. Benden beklenen bu herhalde. Yine de genel olarak yakınlıktan uzak duruyorum ve de durcam; ama sen yine orada kalmaya devam edeceksin, biliyorum.