Memur Bey

Yaklaşık 7 saattir yoldaydı. Artık güneş dağların arkasında kaybolmaya başlamıştı. Çalışmayan havalandırma yüzünden camların dördü de açıktı. Sıkıntıdan müzik dinleme hissi oluştu içinde. Sadece bu zamanlarda dinlerdi müzik. Hayatındaki silik ihtiyaçlardan biriydi müzik. Torpido gözünden bir kaset çıkardı, dinlemeye başladı. Müziğin ritmiyle hızını arttırdı. Koltuğun altından çıkardığı birayla keyfi daha da yerine geldi. Silik ihtiyacı ana gıdasıyla birleşince coşkusu ikiye katlandı. Uzakta bir kalabalık farketti, arabalar sıra sıra dizilmişti. Yanda ise kırmızı mavi ışıklar parlıyordu. Hemen yavaşladı. Bira şişesini camdan fırlattı. Fosforlar içindeki polis işaret etti kenara çekmesi için, hemen öyle yaptı. Polis ağır adımlarla arabanın yanına geldi. Başını eğdi ve içeriye doğru baktı. Az önceki bira müzik ikilisinden eser yoktu.
-İyi geceler.
-İyi geceler memur bey
-Radara yakalanmışsınız.
-Memur bey hic farkında değilim, saatlerdir yoldayim. Ceza yazmasanız, aramızda halletsek?
-Ehliyet, ruhsatı sen ver bakalım, şöyle gel.
-Peki memur bey...






Hayatımızdaki bir saygı unsuru adeta Memur Bey. Boynumuz bükük, acınacak halde söylenen Memur Bey'in getirisi çok büyük. Elin kolun bağlı, bu davranışı göstermek zorundasın. Hatta bu kural haklı oldugun zaman bile geçerli, çünkü hiçbir zaman sürücü haklı değildir. Peki neden bu sahte saygıyı başka memur sıfatıyla çalışan birine yapmıyoruz? "Evim yanıp kül olacaktı, tam zamanında yetiştiniz de yangını durdurunuz, teşekkür ederim Memur Bey" gibi ya da "Teşekkür ederim Memur Bey, siz olmasaydınız annemi hastaneye yetistiremezdik" gibi... Çünkü onlara karşı yalakalık yapmamıza gerek yok. Hatta iki dakika içinde isimlerini öğrenip isimleriyle bile hitap edebiliriz. Bir bakıma kader ortağımız oluyorlar, bize destek oluyorlar.

Şu yaşıma kadar farklı bir hitap şekli görmedim bu "beylere" karşı, hiç sempati de beslemedim. Aksine bu saygı durumu hep garibime gitti. Bence artık çevirilerde de Police karşılığı olarak Memur Bey kullanılsın.