Baraka

Kayalar kızıl, ağlıyor.

Yüzümüze vuruyor damlalar.

Kızıllığın ucunda bir baraka,

Göğüs geriyor dalgalara.

Tek başına,

Bir o kadar da güçlü.

İki çift göz izliyor barakayı,

El ele.

Keşke, diyor dalgalar

Ayakların yere bassaydı,

Hiçbir şey havada kalmazdı.

Sen

Yolda yürürken,
Düşer cebimden kalemler.
Yolların bitmeyeceği gibi tükenmez kalemler,
Sana,
Tükenmeyen aşkım gibi,
Ki bunu sana hiç hissettiremem.

Bir bir toplarım yaşanmışlıkları.
Hepsi tükenmiştir gözümde
Ve birer birer canlandırırım önümde,
Öykülerimde,
Gözlerinin önünde.
Bende bitmediğin için,
Hiçbirinde sen yoksun.

Hatırlarım bazen sensizliklerimi,
Hissederim sana olan sevgimi,
Düşününce ne güzel,
Başlar "sen"le hepsi.