Bilemezsin

İnsanın ne zaman ne isteyeceği belli olmuyor. Gecenin 3.23'ünde kalkıp buzdolabında kalan son ekler pastayı mideye indirip sıcak yatağına geri dönebiliyor. Yarım saat sonra tekrar uyanıp bir bardak su içebiliyor. Daha işe/okula gitmeme 4 saat var deyip huzurla uyuyabiliyor. 4 saat sonra kalkınca ise sanki 5 dakika geçmiş gibi hissedip küfür ederek yatağından kalkabiliyor ya da kalkmayıp gece depoladığı ekler pastayla öğlen yemeğine kadar dayanabiliyor. Akşamı zor edip kendini eve atıyor. Gece oluyor, Bonobo çalıyor arkadan usul usul. Yerini Amon Tobin alıyor. Yarım saat boyunca aynı noktaya bakıyor. Üzülüyor armoninin içinde neye üzüldüğümü bilmeden. Bazen insan, neye üzüldüğünü de bilemiyor. İçini bir karanlık sarıyor. Atmosfer seni yerle bir ediyor.

...

Bazı ürünler ise sadece bozulmak için üretilmiş gibi geliyor insana. Örneğin fare tekerleği. Şu mouse olan farenin tekerleği hani. Birkaç kullanımdan sonra o tekerleğin rot-balans ayarı bozuluyor. 2 ileri 1 geri gitmeye başlıyor. Sayfayı indirmek işkenceye dönüşüyor. Tumblr sayfasında küfürler savuruyorsun. Neyin ne zaman bozulacağı belli olmuyor işte.

...

Bir kızın sayfasında bir şey beğeniyorsun. “Onu nasıl yaptın?” diye soruyorsun. “Ben yapmadım” diyor, “bir arkadaşım yaptı.” Bence her güzel kızın arkasında bir erkek vardır. O arkadaşı olmasa halbuki kızın hiçbir numarası yok gibi. Tabii boku çiçeğe çeviren mükemmel yetenekteki arkadaşına bağlı her şeyi. Neyin ne bok olacağı da hiç belli olmuyor.